En nu is het vijf jaar geleden
dat morgen de dag is gekomen.
De dag dat Kees besluit
dat hij zijn leven
wil beindigen.
Deze film
Zo vol van uur tot uur
speelt weer zo intens
voor mij af!
Mijn tweelingbroer
kan niet meer
en ik?
Ik moet verder
maar zo
Alleen!
3 opmerkingen:
och lieve margreet, ik zie dit nu pas, ik heb een aantal logs gemist,
je was uit mijn reader verdwenen..
dit is een wond, die doet denk ik altijd pijn,
ik wens je héél veel sterkte,
en als ik iets kan doen....
xxx
Dit keer kwam het kei hard langs...omdat het ook precies dezelfde dagen waren....maar nu is het goed zo....de 19de nog even verjaren en na de 27 maart is dat immer moeilijke blokje weer gepasseerd....Dank je Dien voor je reageren xxx
Een reactie posten